Treścią uroczystości w Kościele wschodnim jest chrzest Chrystusa w Jordanie. To właśnie w czasie chrztu sam Bóg Ojciec zaświadczył, że Jezus jest Jego Synem, a więc jest także Bogiem. W Kościele zachodnim akcentuje się pokłon trzech mędrców, przybyłych ze wschodu, aby oddać pokłon narodzonemu Królowi. Widać tu nadzwyczajną interwencję Boga, który w znaku Gwiazdy prowadził Mędrców do Betlejem.

W Jezusie Chrystusie objawia się misterium zbawienia zaplanowane od wieków przez Boga Ojca. Dzieło zbawienia dotyczy wszystkich ludzi, a więc nie tylko Narodu Wybranego. Znakiem powszechności zbawienia jest pokłon trzech Mędrców, którzy są tu znakiem wszystkich narodów pogańskich, a więc tych, którzy dotąd nie znali prawdziwego Boga. Zbawienie przedstawione jest jako dar nieśmiertelności, czyli życia wiecznego.

To święto jest nieustannym wezwaniem do poszukiwania Jezusa i odnajdywania w Nim jedynego Zbawiciela świata. Zwyczaj błogosławienia domów w uroczystość Trzech Króli. Poświęconą w kościele kredą na drzwiach naszych domów wypisujemy litery: K+M+B oraz datę bieżącego roku. Zwykle skróty te interpretowane są jako inicjały trzech Mędrców, przybyłych z pokłonem do Jezusa. Wcześniej, w wiekach średnich odczytywano skrót: Christus mansionem benedicat, co znaczy: „Niech Chrystus błogosławi mieszkanie”.